Merijn Tinga, a.k.a. de Plastic Soup Surfer, is een Nederlandse milieuactivist. Hij voert campagne voor het terugdringen van plasticvervuiling en strijdt tegen de wegwerpmaatschappij. Met zijn bijzondere surfexpedities richt hij zich op politiek en bedrijfsleven. Merijn schrijft columns voor Salt sinds 2022. Lees hier zijn laatste column.
Tekst: Merijn Tinga | Deze column verscheen eerder in Salt #88 - 2023 Beeld: Eelke Dekker
De luxe van het trage en eenvoudige leven
Zin hebben in het ochtendbakje koffie nog voordat ik ’s avonds in mijn slaapzak kruip. Dat is rijkdom. Die lust naar die zwarte opstartslobber is niet omdat ik cafeïne-verslaafd ben (oké, misschien een beetje), geweldige dorst heb of omdat ik niet kan slapen op een matje, maar omdat ik ontzettend kan genieten van opstaan in de buitenlucht.
Het aanzetten van mijn brandertje in de dauw, het horen pruttelen van de koffie in de percolator, mijn handen warmen aan de dampende beker terwijl de eerste zonnestralen het tentdoek drogen. Met de kaart erbij buig ik me dan over de peddel-, wandel- of fietsroute van die dag.
De luxe van het trage en eenvoudige leven. Zelfs als ik noodgedwongen tussen de stacaravans mijn bivak op heb moeten zetten; dan nog kan bij het openritsen van de tent een soort ‘BBC Earth’ gevoel bij me binnenstromen.
De koninklijke beloning van het vroeg wakker worden buiten
Terwijl ik op handen en voeten naar buiten kruip, hoor ik de rustige stem van David Attenborough in zijn geaffecteerde Engels ‘Getting up early in the morning is always rewarded in a royal fashion’. De koninklijke beloning van het vroeg wakker worden buiten.
Maar wat me op een trekttocht wel lukt, lukt me thuis dus nooit. In mijn slaapkamer voelt de wekker namelijk als een lijfstraf en worstel ik pas uit mijn dekbedholletje als mijn agenda roept. Thuis plingt de telefoon zodra ik het geluidschuifje omzet. Op een werkdag is de zon die mij wekt het rode bolletje op het mail- of app-icoontje dat naar +10 springt.
Als ik niet oplet thuis verwar ik luxe met ‘gemak’ of met ‘groter’. Groter betekent uiteraard meer zorgen. Zorgen die vervolgens uit reflex met luiheid of weer iets groters worden opgelost. En zo dwaal ik met elke werkweek steeds verder af van de ‘luxe van de eenvoud’. Met elke extra plasticcampagne, lobbyafspraak of rapport raak ik verder uit koers. Als een satelliet die uit zijn baan schiet.
Terwijl ik dit schrijf heb ik nog vier weken voordat ik mijzelf gecontroleerd zal laten neerstorten
Terwijl ik dit schrijf heb ik nog vier weken voordat ik mijzelf gecontroleerd zal laten neerstorten. Dwars door de dampkring van e-mail, social mediaberichten en videocalls hoop ik zacht te landen op mijn nieuwe windsurfboard.
Een drijvend ding gemaakt van gerecyclede materialen, vlas, schimmeldraad en zelf geraapte plastic flesjes uit de rivier de Thames. Daarop wil ik windsurfen van Oslo naar London. Zestienhonderdvijftig kilometer. Met slaapzak, eten en uiteraard mijn percolator verpakt in een waterdichte tas op het board. Dertig dagen zelfvoorzienend. Slapen op de stranden langs de kustlijn.
Het doel van deze expeditie: statiegeld in Groot-Brittannië. Ik heb al een afspraak met de minister van milieu in Westminster als ik 19 juli in London de Thames op zeil. Waar ik het meeste naar uitkijk? Naar de eenvoud en de rijkdom van die eerste zonnestralen zodra ik mijn tent openrits en dat kopje koffie.
Verkrijgbaar in de Salt shop
Plastic Soup Surfer – Hoe één persoon verschil kan maken
In zijn boek ‘Plastic Soup Surfer – Hoe één persoon verschil kan maken’ vertelt Merijn Tinga onder andere over de expedities en de politieke en juridische acties die hebben bijgedragen aan de invoering van statiegeld op kleine plastic flesjes en blikjes.
Bestellen kan via de Salt shop
Over Merijn Tinga
Merijn Tinga (1972) is Nederlands bioloog, surfer en milieu-activist.Als Plastic Soup Surfer richt hij zich sinds 2014 op het stoppen van vervuiling door plastic afval, de oorzaak van de plastic soep. Zijn kitesurf- en sup-expedities hebben bijgedragen aan de invoering van statiegeld op kleine plastic flesjes en blikjes. Ook wist hij met tienduizenden foto’s, verzameld met een app, de verkoop van producten te beëindigen die tot veel plastic zwerfafval leiden.
