Reizen hoeft niet altijd te betekenen dat je ver weg moet gaan of wekenlang onderweg bent. Soms liggen de meest adembenemende avonturen dichterbij dan je denkt. In hun boeken Mini Expedities en Mini Expedities in Europa laten Joanne en Claar zien hoe korte, goed geplande trips een wereld aan verrassingen kunnen bieden. Salt mocht je alvast meenemen op twee mini-expedities die je laten zien dat zelfs een paar dagen genoeg kunnen zijn om prachtige herinneringen te creëren.
Deze expeditie komt uit het boek Mini Expedities
Tekst, foto's en kaarten: Joanne Wissink en Claar Talsma
Verkrijgbaar in de Salt Shop
Avontuurlijk wandelen, fietsen, kanoën en kamperen in Nederland… ‘Mini Expedities’ is het ideale inspiratieboek voor het hele gezin, voor liefhebbers van actieve vakanties en het buitenleven.
Op fietssafari door het grootste moeras van Nederland
We gaan op safari, op zoek naar de ‘grote vijf’ van de Oostvaardersplassen. Maar wat zijn die vijf? Het heckrund, het konikpaard en edelherten leven er in het wild, dus dat is drie. De vos wordt nummer vier en nummer vijf is de ree. We gaan op de fiets dit keer. Zo kunnen we sjezen over al die rechte wegen door de klei van Flevoland en hebben we genoeg tijd om bij de observatiehutten wild te spotten. De mountainbikes zijn spik en span en volgeladen voor een weekend. Zo minimal mogelijk, maar wel gaan dit keer de echte boswachtersverrekijker, de telelens en het vogelboekje mee.
De wind blaast lekker in onze rug. Freewheelend laten we ons voortdrijven naar de Noorderplassen. De eerste konijnen zagen we al in Almere, net als duiven, meeuwen en een boxer. Nu begint het echte wildspotten. De Lepelaarshut is onze eerste stop. We laten de fietsen staan en lopen een paar honderd meter naar de observatiehut. Binnen zien we de ‘echte’ vogelspotters, met telelenzen van wel vijftig centimeter. We doen ons best om hun vogels niet weg te jagen, maar als echte kletsmajoors hebben we het daar moeilijk mee. Met de verrekijker schuif ik langs de horizon. Hé, meerkoeten en kuifeenden! Iets verderop een witte schim. Zou het een lepelaar zijn? Ik probeer nog eens scherp te stellen, maar meer dan een vage witte stip krijg ik niet te zien.
Het bezoekerscentrum De Trekvogel is onze volgende stop. Daar zien we dan eindelijk een ijsvogel. Opgezet. En wat is hij klein zeg! Normaal houd ik niet zo van die opgezette dieren, maar nu we zo ons best doen om dieren te spotten (en het daar toch best moeilijk mee hebben) is het erg leuk hier een bont gezelschap aan te treffen. ‘Moet je kijken hoe groot die das is! Trouwens die haas is ook best groot.’ Moeten we die toevoegen aan onze Big Five?
Aan de westkant van de Oostvaardersplassen liggen veel … plassen. De naam komt ergens vandaan natuurlijk. De wind blaast precies in de goede richting. We vliegen. Zelfs als we niet trappen gaanwe al twintig km/u. Geen beest te zien, althans geen van onze Big Five. Ganzen zijn er daarentegen enorm veel. We moeten haast oppassen dat we ze niet aanrijden. Met grote snelheid suizen we voorbij. ‘Hé, kijk daar!’ Daar loopt een rund! Aan de andere kant van het hek banjert hij door het hoge gras. Yeah, we zijn echt op safari, race-safari dan.
Halverwege knijpen we in de remmen. We komen bij een rundproof hek, met een deur. Via een smal paadje lopen we naar een observatiehut. Het pad slingert door het manshoge riet. Hier en daar is het riet helemaal platgestampt. Zou dat een bed van een rund zijn of heeft hij hier een modderbad genomen? ‘Zou toch mooi zijn als er zo een rund de hoek om komt’, zegt Joanne. ‘Ja, of dat er één in die hut ligt te slapen! Haha, alsof dat rund ons niet van mijlenver aan heeft horen komen.’
Ons geklets heeft als een echt ‘berenalarm’ vast alle dieren weggejaagd. De hut is verlaten. We turen achter een schutting over het water. Zwaluwen, futen, zwanen, ganzen en een buizerd zien we. Maar geen dieren die we kunnen afvinken op ons lijstje.
Bij een safari hoort natuurlijk een bush- camp. Kamperen midden in de natuur en tussen de wilde dieren. In het belevenissenbos bij Lelystad kan dit. Ons kampeerplekje bereiken we over een wiebelige plank. Zo kunnen de wilde dieren niet bij onze tent komen. Nou ja, wild, er lopen alleen paarden over de weide.
We hebben een vuurplaats en een emmer en verder eigenlijk niets. ‘Het is niet veel beter dan het bed van dat rund’,grapt Joanne. Ja, het modderbad krijgen we er gratis bij! In plaats van de verzengende hitte en droogte van de savanne, staan we op een drassig plekje in een druilerig bos. Maar we hebben dit plekje wel helemaal voor onszelf. We stoken het kampvuur hoog op en luisteren naar het vogelgekwetter om ons heen. In plaats van leeuwen sluipen er ‘s morgens mountainbikers over het bushcamp.
We stappen met frisse moed op voor een rondje op de fiets. Het is deze vroege ochtend echt modderhappen. Het bos is nat, de paadjes glad en glibberig. Al snel vliegen er ook nog hagelstenen om ons heen. We zijn in één klap steenkoud. Vooral mijn handen leggen het af. We laten het bos achter ons en rijden naar Lelystad. Zo moeilijk als het grote wild te vinden is, zo makkelijk belanden we in de mensenmassa’s rond Bataviastad. Nee, dit is niet waarvoor we hier zijn.
Koud geworden van de wind en de buien besluiten we de trein terug te nemen. We zoeken een plaatsje bij het raam van de warme coupé. De trein rijdt vlak langs de Oostvaardersplassen en binnen vijf minuten hebben we ons lijstje afgevinkt! We zien grote kuddes wilde paarden, runderen en herten rustig grazen naast het spoor. ‘Hé, en kijk, daar langs de bosrand, daar loopt een vosje!’
Karakter van de expeditie
De Oostvaardersplassen liggen tussen Almere en Lelystad in Flevoland. De plassen zijn pas ontstaan nadat de zuidelijke Flevopolder droog was gemaakt. In het natuurgebied zijn sinds de jaren tachtig edelherten, konikpaarden en heckrunderen uitgezet. De Oostvaardersplassen zijn omsloten door een hek. Het is echte wildernis, je kunt er niet in!
Rondom de Oostvaardersplassen lopen fietsroutes en zijn diverse wandelroutes naar observatiehutten. Als je echt het natuurgebied in wilt, kun je op pad met een boswachter.
Wij fietsten vanaf station Almere Poort door Pampushout eerst naar de Lepelaarsplassen. Daarna gingen we over de dijk langs de westzijde van de Oostvaardersplassen naar Lelystad. In Flevoland waait het altijd en meestal vanuit het zuidwesten. Door van Almere naar Lelystad te fietsen maak je het jezelf gemakkelijk. Op dag twee fietsten we een deel van de MTB-route rond de Zuigerplas ten noorden van Lelystad en daarna naar het station van Lelystad.
Hoe kom je er?
Beginpunt: station Almere-Poort.
Eindpunt: station Lelystad.
Waar slaap je?
Wij sliepen op de bushcamps in het Belevenissenbos in het Zuigerplasbos ten noorden van Lelystad (van tevoren reserveren). Je staat op een eigen veldje, met je eigen vuurplaats. Het Belevenissenbos is één grote speelplaats; voor kinderen en volwassenen. Bushcamps, Veldweg 98, Lelystad, bushcamps.nl. Open: hele jaar.
Handig om te weten
- Bij de Lepelaarsplassen is een bezoekerscentrum van het Flevolandschap. Hier vind je een eenvoudige tentoonstelling en het beginpunt van excursies. Bezoekerscentrum De Trekvogel, Oostvaardersdiep 16, Almere, flevo-landschap.nl.
- Er zijn meer bezoekerscentra bij de Oostvaardersplassen. Buitencentrum Oostvaardersplassen, www.staatsbosbeheer.nl, Kitsweg 1, Lelystad. Natuurbelevingcentrum de Oostvaarders, Oostvaardersbosplaats 1, Almere, stadennatuur.nl.
- Voor een kortere fietstocht stap je uit bij station Almere Oostvaarders.
- Aan de zuidoostzijde van de Oostvaardersplassen is ook een mountainbikeroute door het Kotterbos (14 km).
Meer Mini expedities?
Avontuurlijk wandelen, fietsen, kanoën en kamperen in Nederland… ‘Mini Expedities’ is het ideale inspiratieboek voor het hele gezin, voor liefhebbers van actieve vakanties en het buitenleven.
- 30 avontuurlijke weekendtochten dichtbij huis.
- Boordevol inspiratie met foto’s, routesuggesties en tips voor groot en klein.
